همه ما فکر می کنیم اگر بجای فلان ماشین، فلان ماشین را داشته باشیم، یا از فلان گجت استفاده کنیم یا یک باغ ویلا بیرون شهر داشته باشیم خوشبخت تر یا لااقل خوشحال تر هستیم. چیزی که ذهن منو مدت ها درگیر کرده بود تا در کتاب هنر خوب زندگی کردن دوباره به همین نکته توجهم جلب شد. واقعا خوشحالی از خریدن یک چیز جدید معمولا از کمی قبل از خرید آن تا کمی بعد خرید ادامه داره و داشتنش بعدا چیزی به خوشحالی مون باز نمی کنه. مثال کتابو بگم که می گفت خرید یه قایق تفریحی دو لحظه خوشحال کننده داره ، لحظه ای که میخریش و لحظه ای که می فروشیش. همه این ولخرجیا واقعا برامون اونقدری که تصور می کنیم خوشحال کننده نیست و ذهن ما معمولا در مورد خوشحالی ناشی از داشتن چیزای جدید اغراق می کنه و ما رو گول می زنه.
معمولا خرید های از روی هوس و نه از سر نیاز فقط ما رو بی پول تر می کنه و به نظر من بجای خرید بدهی باید سرمایه بخریم.
بدهی هر چیزیه که از پولمون کم می کنه و سرمایه هرچیزیه که پولمونو زیاد می کنه. مثلا یه ماشین که برای استفاده شخصی تهیه میشه بدهیه و همون ماشین اگه به یه شرکت کرایه بدیم سرمایه میشه.
البته که خوندن پدر بی پول پدر ثروتمند هم خیلی توی دیدگاه مالی موثره و از کتابای خوبیه که خوندم.
- ۱ نظر
- ۱۵ خرداد ۰۴ ، ۲۰:۴۸
دریافت
توی این مدت کتاب های 
دررباینده است و فصل دوم از زبان زنی که ربوده می شه و از دفترچه خاطرات روزانه اش روایت میشه و در بخش سوم و چهارم مرد رباینده داستان رو به اتمام می رسونه.
کتاب پدران و پسران روایت ماجرای مرد ملاکی است که پسرش برای تعطیلات بهش برمی گرده و همراهش دوستشو میاره. پسر مهمان تفاوت های زیادی با دیدگاه های سنتی و رایج اون خونواده داره و پدر که اول ماجرا از اومدن مهمون خوشحال میشه هر چی میگذره بیشتر نگران تاثیر گذاری مهمون بر روی پسر خودشه. و به مرور تقابلی شکل می گیره.
