روزنوشت های شخصی من

هرچی یک جامعه به رفاه نزدیک تر باشه عطش توجه به مسایل ماورایی کمتر میشه. عکس این قضیه هم هست. هرچی یک جامعه به سمت سقوط بره افرادی که درگیر این مسائل هستند بیشتر غرق می شن.

یک مساله ای که از آن برداشت های مذهبی میشه دلگیری عصر جمعه است. که به امام دوازدهم شیعه مربوطش می کنند. این مساله دلگیری روز تعطیل در همه دنیا وجود داره.عصر یکشنبه در کشورهای دیگه هم مشابه عصر جمعه ماست. دلیلشم آزادیه. ما در بقیه روزهای هفته برنامه داریم و معمولا موظف به انجام امور محوله هستیم. به فرمایش یالوم آزادی منجر به روان نژندی می شود.

یکی از کاربرد های مذهب همین سلب آزادی است که مانع روان نژندی های ناشی از این ساحت می شود.

فیلم روایتگر مردی است که زندگی را به تنهایی و از طریق نظافت سرویس های بهداشتی می گذراند.برنامه روزانه او با نظم خاصی شروع می شود. او بدون هیچ آلارمی قبل از طلوع آفتاب بیدار شده و روتین روزانه را انجام میدهد و با لبخند و روحیه عالی به سراغ ماموریت های روزانه خود می رود. توجه اون به گیاهان و لذت تماشای طبیعت لابلای کار روزانه قابل ملاحظه است. او با دوربین ساده از این مناظر عکس برداری می کند. در خلال فیلم با افرادی برخورد می کند که باعث آشنایی بیشترمون با این فرد می شود. به نظر من مهم ترین بخش از این شخصیت جذاب مطالعه روزانه اون و تعهد به آن است. برای من این قضیه خیلی جذاب بود.

فیلم فراز و نشیب خاصی نداره ولی به نظر من بسیار جذاب بود.