روزنوشت های شخصی من

همه ما در زندگی مرتکب اشتباهاتی شده و می شویم. بعضی اشتباهات کوچک و بعضی دیگر بزرگ هستند؛ به گونه ای که وقتی مشغول کاری هستیم  و بی مقدمه یادشون میوفتیم لب می گزیم و پشت دستمون می زنیم که وای چه اشتباهی بود.اشتباهات جزیی جداناپذیر از زندگی ما هستند و به نظر من این پیروزی ها نیست که منیت ما را می سازند بلکه سهم اشتباهات و درس هایی که ازین اشتباهات می گیریم از شخصیت ما سهم بزرگتری است.

یکی از نکاتی که در مدرسه به غلط آموزش داده می شود بد جلوه دادن اشتباهات و خط کشیدن روی اشتباهات است. این که طوری جلوه بدهیم که اشتباه کردن کار بدی است و این طور القا کنیم که نباید طوری عمل کرد که منجر به اشتباه شود که کسر نمره به همراه دارد و  اینطوری خلاقیت را در دانش آموز خواهیم کشت و در آینده نسلی محتاط و بدون عمل تولید خواهد شد.

من ثمره همه اشتباهاتم هستم و این که الان هستم برآیند همه این اشتباهات و تصمیمات و اقدامات درستم است و من بدون این اشتباهات هویت و تجربه و درک الان را نداشته ام.

از چشم اندازی دیگر چه کسی درست و غلط را تعیین می کند؟ چه کسی اشتباه را تعریف می کند؟

من فکر می کنم اشتباه کردن ها کلید بسیاری از دانش ها هستند و ما باید جرات اشتباه کردن به خودمون بدیم.

یک نکته دیگه هم که به نظرم خیلی مهمه اینه که وقتی می بینیم کسی داره اشتباهی میکنه یا تصمیم گرفته کار اشتباهی بکنه، به نظر ما البته، نهایتا یه بار بهش بگیم به نظرم این کار اشتباهه به این دلیل . دیگه بعدش پیگیری نمیخاد. تجربه من نشون داده که ادما اشتباهاتشونو انجام میدن حتی کسی بهشون بگه و ازون بالاتر حتی خودشون بدونن کاری که می کنن اشتباهه.

شوپنهاور معتقده که تغییر از بیرون نیست و فقط تغییر از درون و صرفا با تصمیم خود فرد صورت می گیره.

دریافت
عنوان: نمیخام صبر کنم
حجم: 6.01 مگابایت

14:52:17