روزنوشت های شخصی من

من ادم احساساتی ای هستم.شاید در مورد خیلی چیزای پیش و پا افتاده تحت تاثیر قرار بگیرم و اشک توی چشمام حلقه بزنه. مثلا همین دیروز بود که فیدو سگ اینستاگرامی محبوب ،مرد و من واقعا ناراحت شدم و شنیدن خبر ناراحت کننده دیگه این که یکی از همکارام پنج شنبه توی جاده ماشینش چپ کرده و منم با تماس تلفنی جویای احوالش شدم و برای سلامتیش دعا کردم. خبر بعدی مرگ محمد علی بهمنی بود که من با چند تا از شعر هاش زندگی کرده بودم.

از معروف ترین شعرهای محمد علی بهمنی که تبدیل به ترانه های محبوبی شده میشه به شعر های خرچنگ های مردابی ،بهار بهار،چه اتش ها ، پرده نشین و هوای حوا اشاره کرد. من خودم بی این که شاعرشو بدونم شعر چه آتش ها رو زیاد زمزمه کرده بودم و خرچنگ های مردابی که حبیب خونده که خیلی مشهوره.

یک ویدئویی از محمد علی بهمنی دیده بودم که توی اون حرفی می زد به این مضمون که من دوستت دارم را دوست دارم. یک چیزی توی مایه های" من عاشق عاشق شدنم" خانم هایده . این نیاز به دوست داشتن ورای کسی یا چیزی که دوست داشته می شود برای خیلی افراد وجود دارد که در بعضی شعر های ما نمود داشته است. من فکر می کنم مثلا کسی مثل آیدای شاملو شاید اصلا نکته خاصی نداشته و یک آدم کاملا معمولی بوده ولی این شدت میل نیاز به دوست داشتن شاملو بوده است که "مثل خون در رگ های من" شده است.میخام اینو بگم که دلیل شدت عشق شاملو رو نباید در معشوق شاملو جست بلکه نگاه زیبای شاملو منجر به این عشق پرشور شده است . چنان که وحشی بافقی می گه :

اگر در دیدهٔ مجنون نشینی
به غیر از خوبی لیلی نبینی

تو کی دانی که لیلی چون نکویی است
کزو چشمت همین بر زلف و رویی است

من هم فکر می کنم که دوست داشتن و نیاز به اون یکی از جنبه های انسانیه و چه موجود از انسان به دوره کسی که کسی رو دوست نداره.جامی در هفت اورنگ کسی که درد عشق را درک نکرده باشه رو به خر تشبیه کرده است.

...برخاست ز جای ساده مردی
هرگز ز دلش نزاده دردی

کان کس منم ای ستوده دهر
کز عشق نبوده هرگزم بهر

خر گم شده را بخواند کای یار
اینک خر تو بیار افسار...

دوست داشتن خیلی حس خوبیه و دوست داشته شدن چه با شکوهه!

دریافت
عنوان: حس خوبیه
حجم: 10.1 مگابایت

11:02:42